Şərab masasında oturanların bəziləri min stəkan içə bilmir, bəziləri isə sadəcə bir qədəhdən sonra sərxoş ola bilir. İçmək, böyük-kiçik miqdarını vecinə almamaq, ona əylənməyi bilmək, əylənməkdən həzz almaq həyata ən böyük hörmətdir.
“Sərxoş” dostları daha mehriban edir.
Necə deyərlər, “qoynuna dostla rastlaşanda min stəkan şərab nadirdir”. Şərab süfrəsində qoynuna düşən dostla görüşmək böyük nemətdir. İşiniz olmayanda dostlarınızı iki-iki dəvət edin, küçədə oturun, süfrə arxasında içki için, ailə məsələlərindən danışın, həyatdan danışın.
Dostlarınızla bu asudə vaxtınızı keçirin, çox sözə ehtiyacınız yoxdur, sadəcə bir baxın və dostlarınız sizi başa düşəcək. Həyatın bütün əhəmiyyətsiz məsələləri, iş yerindəki məyusluq, həyatda çarəsizlik hamısı bir stəkan şərabdadır.
“Sərxoş” doğma şəhərin dadını daha dadlı edir.
Ev doğma şəhərin istiqamətidir; şərab doğma şəhərin dadıdır. Hər bölgənin özünəməxsus şərabı və xüsusi yeməkləri var. Hər il Bahar Festivalı zamanı qayıdış səfərində valideynlər həmişə uşaqları üçün şərab və tərəvəzlər də daxil olmaqla bütöv bir qutu doldururlar. Bütün il boyu çöldə dolaşan sərgərdanlar üçün bir ağız dolusu məmləkət yeməyindən yemək və bir ağız dolusu məmləkət şərabı içmək həyatın ən böyük rahatlığıdır.
Gələn il Bahar Festivalı gələndə dünyanın hər yerindən sərgərdanlar evlərinə qayıdırlar. Çinlilərin ailə anlayışı, əxlaqı və ailə məhəbbəti minlərlə ildir davam edən və bu günə qədər davam edən bir stəkan şərabın içərisindədir.
“Sərxoş” ürəkdəki sevgini daha da məhəbbətli edir.
Xəstə olana qədər səni kimin sevdiyini bilmirsən, sərxoş olanda da kimi sevdiyini bilmirsən. Zarafat olsa da, səbəbsiz deyil. İçdikdən sonra sevgiyə dəli olduğunuzu, içdikdən sonra o TA-nı düşünəndə ürəyinizdəki ağrıları xatırlayırsınızmı?
Sevgidə acı da var, şirin də. Sevgidən əziyyət çəkəndə həmişə şərabı düşünürük. Alkoqol bir növ sehrli gücə malikdir ki, bu da insanlara müvəqqəti olaraq reallıq qəfəsindən qaçmağa, özünə qayıtmağa və birbaşa ilkin ürəyə çatmağa imkan verir. Sərxoş olduqdan sonra ümumiyyətlə düşünmədiyim və deməyə cəsarət etmədiyim, reallıqdan çaş-baş qaldığım və aydın görə bilmədiyim şeylər bu dəqiqə çox aydındır. İnsanlar sərxoşdur, amma ürək oyaqdır.
Qədim müdriklər o qədər tənhadırlar ki, yalnız içki içənlər adlarını saxlayırlar. Ariflər, müdriklər bizim kimi adi insanlara bənzəyirlər, içdikləri şərabdır, qayğılarını sovuşdurduqları şey, qəlblərinə yerləşdirdikləri isə duyğudur. Sevəndə iç, məyus olanda, həyəcanlı olanda, hirslənəndə, ayrılanda, qovuşanda iç.
Həmişə ayıq olan insanlar üçün həyatdakı incə gözəlliyi qiymətləndirmək çətindir. Sərxoş olması lazım olan insanlar “sərxoşdur” və həyatdan həzz almağı və insanlar arasında hissləri hiss etməyi bilirlər.
Bir az içki xoşdur, amma böyük sərxoş bədənə zərər verir. Alkoqol yaxşı şeydir, amma acgözlük etməyin.
Göndərmə vaxtı: 29 yanvar 2023-cü il